Τοξικό Αδένωμα

Αρχική σελίδα

Χειρουργική||Eνδοκρινών Αδένων

Χειρουργική Θυρεοειδούς

Τοξικό Αδένωμα

Πρόκειται συνήθως για έναν (μονήρη), καλώς περιγεγραμμένο όζο (ογκίδιο) εντός του θυρεοειδούς αδένα που υπερλειτουργεί. Το μέγεθος του όζου μπορεί να κυμαίνεται από 1 εκατοστό έως και πάνω των 3 εκατοστών. Η αυτόνομη λειτουργία αυτού του όζου ανά περιόδους προκαλεί υπερέκκριση της ορμόνης Τ3 με συμπτώματα και εργαστηριακά ευρήματα υπερθυρεοειδισμού.
Η θεραπεία του τοξικού αδενώματος αποσκοπεί στην ελάττωση της σύνθεσης και απελευθέρωσης των θυρεοειδικών ορμονών. Αυτό δύναται να επιτευχθεί με 3 τρόπους: α) με τη χορήγηση ραδιενεργού ιωδίου, β) με τη χορήγηση αντιθυρεοειδικών φαρμάκων και γ) με τη χειρουργική εξαίρεση του όζου ή του αντίστοιχου λοβού του θυρεοειδούς. Πρέπει να σημειωθεί ότι τυπικά, το τοξικό αδένωμα δεν ανταποκρίνεται τόσο καλά στη θεραπεία με αντιθυρεοειδικά φάρμακα.

Ραδιενεργό Ιώδιο: η λήψη ιωδίου εφαρμόζεται σε ασθενείς που δεν είναι έγκυες και που δεν θηλάζουν.

Αντιθυρεοειδικά φάρμακα: τα πιο συχνά φάρμακα είναι η Προπυλθειουρακίλη και η Καρμπιμαζόλη. Παρατηρείται ελαττωμένη αποτελεσματικότητα αυτών των φαρμάκων στο τοξικό αδένωμα.

Χειρουργική θεραπεία: σκοπός της χειρουργικής θεραπείας είναι η αφαίρεση του όζου που υπερλειτουργεί, ώστε τα επίπεδα των θυρεοειδικών ορμονών να κατέλθουν σε φυσιολογικά όρια. Συνήθως εφαρμόζεται η απλή εκτομή του όζου και σπανιότερα η εκτομή του αντίστοιχου λοβού του αδένα. Οι ενδείξεις για χειρουργική θεραπεία στο τοξικό αδένωμα είναι:

Μεγάλος όζος που δεν ανταποκρίνεται στην θεραπεία με αντιθυρεοειδικά φάρμακα.
Αντένδειξη λήψης ραδιενεργού ιωδίου.
Υποτροπή μετά την συντηρητική αγωγή ή μετάπτωση σε υποθυρεοειδισμό.
Υπόνοια καρκίνου του θυρεοειδούς.

Λοβεκτομή για Τοξικό Αδένωμα Θυρεοειδούς:

Κατά την επέμβαση αυτή αφαιρείται μόνο ο λοβός του θυρεοειδούς που φέρει το αδένωμα. Παραμένει ο ετερόπλευρος λοβός, δηλαδή το 50% του θυρεοειδούς αδένα. Με τις σημερινές χειρουργικές τεχνικές στα χέρια ειδικού χειρουργού και με την σωστή περιεγχειρητική προετοιμασία, οι επιπλοκές της λοβεκτομής για τοξικό αδένωμα είναι ελάχιστες, ενώ η θνητότητα του χειρουργείου είναι ακόμη μικρότερη (αγγίζει σχεδόν το μηδέν).

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να τονίσω ότι προ της χειρουργικής επεμβάσεως θα πρέπει ο/η ασθενής να έχει καταστεί ευθυρεοειδικός, δηλαδή να έχει φυσιολογικές τιμές θυρεοειδικών ορμονών στο αίμα. Αυτό επιτυγχάνεται με ειδική φαρμακευτική αγωγή 4 εβδομάδων πριν από το χειρουργείο. Σκοπός της αγωγής αυτής είναι η αποφυγή θυρεοτοξικής κρίσης που αποτελεί σοβαρότατη κατάσταση.

Η λοβεκτομή για τοξικό αδένωμα γίνεται με γενική αναισθησία. Το χειρουργείο διαρκεί από 60 μέχρι 90 λεπτά και απαιτεί νοσηλεία 1 ημέρας. Αμέσως μετά την εισαγωγή στην αναισθησία η ομάδα μας ως ρουτίνα πραγματοποιεί λαρυγγοσκόπηση για τον αποκλεισμό πιθανής προϋπάρχουσας βλάβης των νεύρων και χρησιμοποιείται ειδικός τραχειοσωλήνας (σωλήνας δια μέσου του οποίου αναπνέει ο/η ασθενής κατά την διάρκεια του χειρουργείου) με ενσωματωμένο νευροδιεγέρτη για μεγαλύτερη ασφάλεια όσον αφορά την αναγνώριση του παλίνδρομου λαρυγγικού και του άνω λαρυγγικού νεύρου στην πλευρά του αδενώματος. Η χρήση αυτής της τεχνολογίας επιτρέπει, σε μεγάλο βαθμό, την αποφυγή πιθανού τραυματισμού ή και διατομής των νεύρων της περιοχής. Αυτό είναι σημαντικό αν λάβει κανείς υπόψη ότι κάθε άνθρωπος έχει μοναδική ανατομία και άρα η θέση του νεύρου μπορεί να μην είναι η τυπική. Γνωρίζουμε αρκετές ανατομικές παραλλαγές για το παλίνδρομο λαρυγγικό αλλά και για το άνω λαρυγγικό νεύρο και χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στην αναγνώριση τους.

Η τομή γίνεται στο κατώτερο τριτημόριο του τραχήλου και δεν ξεπερνά τα λίγα εκατοστά (3-4εκ). Καθώς σε όλους τους χειρουργούς αρέσει να καλύπτουν τα ίχνη τους, συνήθως η τομή εκτελείται πάνω σε υπάρχουσα γραμμή δέρματος (ρυτίδα δέρματος) με αποτέλεσμα το αισθητικό αποτέλεσμα να είναι άριστο. Στην λοβεκτομή παρασκευάζονται τα αγγεία του λοβού που φέρει το τοξικό αδένωμα και απολινώνονται ξεχωριστά ένα προς ένα. Η χρήση αιμοστατικών συσκευών που λειτουργούν με υπερήχους, με ραδιοσυχνότητες ή με θερμική ενέργεια εξασφαλίζει την καλύτερη αιμόσταση αυτών των αγγείων χωρίς την χρήση εσωτερικών ραμμάτων. Επίσης η χρήση του νευροδιεγέρτη κατά τη διάρκεια της επέμβασης βοηθάει στην εύκολη αναγνώριση των νεύρων της περιοχής και ελαχιστοποιεί την πιθανότητα κάκωσης τους. Ο λοβός του αδένα αφαιρείται με προσοχή αφού πρώτα αναγνωριστούν και προστατευτούν οι παραθυρεοειδείς αδένες (συνήθως δύο σε αριθμό) που βρίσκονται στην οπίσθια επιφάνεια του λοβού. Στο τέλος της επέμβασης τοποθετείται μία παροχέτευση (ένα λεπτό σωληνάκι) στην περιοχή του χειρουργείου η οποία και αφαιρείται μετά από 18-24 ώρες. Η χειρουργική τομή συγκλείνεται με απορροφήσιμη ενδοδερμική ραφή (πλαστική τομής) η οποία δεν χρειάζεται αφαίρεση και προσφέρει άριστα αισθητικά αποτελέσματα. Προτού ξυπνήσει ο/η ασθενής από την γενική αναισθησία και αμέσως μετά την αφαίρεση του τραχειοσωλήνα εκτελείται εκ νέου λαρυγγοσκόπηση για την εκτίμηση της κατάστασης των νεύρων και φωνητικών χορδών. Ο/Η ασθενής είναι ελεύθερος να σηκωθεί από το κρεβάτι λίγες ώρες μετά το χειρουργείο και σιτίζεται το ίδιο βράδυ. Μετεγχειρητικά δεν υπάρχει καθόλου πόνος καθότι χορηγούμε παυσίπονα φάρμακα. Την επόμενη ημέρα το πρωί αφαιρείται η παροχέτευση και ο/η ασθενής εξέρχεται νωρίς το μεσημέρι με οδηγίες και φαρμακευτική αγωγή.